فردا میرم تهران و رفیقامو میبینم

گفتتن نداره ولی واقعاااا دلم براشون تنگ شده*_*

واقعااااااااا

چقدررر ما تو تهران باهم خاطره داریم و حالمون خوبه*_______*

خاطراتی مثل نوشته های این پست^^کلیک

هرچقدر هم بعضی وقتا تنفر پیدا کنم نسبت به اطرافیانم یا بی اعتماد بشم

بازم نمیتونم از رفیقام بگذرم...❤️

ی چیز بگم؟!

خیلی دلم میخواد عنتربرقی رو هم ببینم

نه واسه دلتنگی و این عن بازیا:||

میخوام ببینم واقعا تونستم فراموشش کنم؟

یا مثل اون سری تا دیدمش همه ی زحمتام دود میشه میره هوا و همون آشه و همون کاسه-_-

خیلی میترسم که هنوزم همووووووووونقدر دوسش داشته باشم...

نکنه الان فقط دارم خودمو گول میزنم؟

اه اه بساطی داریمااا