همین رفیقم که فوت شد...
قبل از مرگش ترکیده بودن از بس قضاوتش کرده بودن
منم هروقت دفاع میکردم میگفتن خا تو ساکت باش معلوم نیست تو چی میخوای بشی که ازش دفاع میکنی:))
وقتی مرد واسه همه عزیز شد...
همه گریه میکردن براش...
همه عین چی پشیمون شده بودن و عذاب وجدان داشتن...
اون موقع فهمیده بودن که بی گناه و مظلوم بوده...
فکر کنم قضیه ی منم همینه:))
تا وقتی نمیرم کسی دوستم نداره و دلش برام نمیسوزه...